Baby Sweet Armalite
You’re one most gentle person I’ve known in my life. Your heart edifies the deep wisdom and life principles that you profoundly honored. You know I am truly proud of you. I commit my heart to accompany you in every step of the way. Like in the past, you will be an important person in my future as you are today. I am truly blessed to have you. I will never cease to ask God to keep you safe and happy always because, you are very important to me.
Baby Builder Master
You’re gifted, there is no doubt about it. You are generous to your core. I truly admire your person. I am here always to share with your triumphs and I am privilege to accompany you in your rocky roads. I thank God for every day that He allows me to have you in my life. I continue to pray that God will give you reasons to be happy always. Continue to dream because you are bigger than them.
Twin Towers. With your imperfections and shortcomings you give me perfect moments that I dearly treasure. I am eternally grateful for the love that we have, forever I’ll stay and try my very best to be the best for you.I truly love you both to the moon and back. I miss you, come home soon brothers!
Sunday, December 19, 2010
Tuesday, November 30, 2010
Saturday joy
Sa pagsapit ng ika 7 taon ng aming pagkakaibigan. Natupad na rin ang matagal na naming Christmas wish, ang paghahandong ng--Christmas joy.
•3 sabado ng gift giving sa mga napiling mahihirap na pamilya, lalo na sa mga munting bata. Simpleng programa na magsimula sa Christmas story, merienda at pamamahagi ng mga regalo.
•10 friends, pagkakaibigan, ang dahilan ng aming samahan at pagmamahalan.( Mr. and Mrs. Nice Brat, Rich O, My Heart, Fidodido, Eyes Baby,Cadbury Girl, Mr. and Mrs. Sweet Things at Heartbeat)
•2 beloved children, si Baby Genius (anak nina Mr. and Mrs. Nice Brat) at si Little Queen (anak nina Mr. and Mrs. Sweet Things). Sila ang aming inspirasyon.
•10,000.00 piso ang aming naipon mula sa potluck, pambili ng pamaskong handog.
•3 full tanks of gasoline, ang mauubos sa 3 beses na Christmas joy.
•3 barangay, na lubos na mahirap, nasa tabing dagat, walang ilaw, walang tubig at communication signal. Puno ng pag-asa, nais bahaginan ng munting saya.
•96 espesyal na regalo ang naipon at binalot.
•40 families ang napiling pagbigyan.(Isang munting parol at isang balde ng grocery)
•55 kids ang ninais handugan ng mga simpleng regalo (munting laruan, payak na tsinelas at simpleng damit)
•60 merienda packs, pang alis ng gutom at pandagdag aliw.
One Christmas, one friendship, one hope, one joy and one love.Thank you loving God for the gift of Christmas. For the blessings we received and for giving us generous hearts that are willing to give.
•3 sabado ng gift giving sa mga napiling mahihirap na pamilya, lalo na sa mga munting bata. Simpleng programa na magsimula sa Christmas story, merienda at pamamahagi ng mga regalo.
•10 friends, pagkakaibigan, ang dahilan ng aming samahan at pagmamahalan.( Mr. and Mrs. Nice Brat, Rich O, My Heart, Fidodido, Eyes Baby,Cadbury Girl, Mr. and Mrs. Sweet Things at Heartbeat)
•2 beloved children, si Baby Genius (anak nina Mr. and Mrs. Nice Brat) at si Little Queen (anak nina Mr. and Mrs. Sweet Things). Sila ang aming inspirasyon.
•10,000.00 piso ang aming naipon mula sa potluck, pambili ng pamaskong handog.
•3 full tanks of gasoline, ang mauubos sa 3 beses na Christmas joy.
•3 barangay, na lubos na mahirap, nasa tabing dagat, walang ilaw, walang tubig at communication signal. Puno ng pag-asa, nais bahaginan ng munting saya.
•96 espesyal na regalo ang naipon at binalot.
•40 families ang napiling pagbigyan.(Isang munting parol at isang balde ng grocery)
•55 kids ang ninais handugan ng mga simpleng regalo (munting laruan, payak na tsinelas at simpleng damit)
•60 merienda packs, pang alis ng gutom at pandagdag aliw.
One Christmas, one friendship, one hope, one joy and one love.Thank you loving God for the gift of Christmas. For the blessings we received and for giving us generous hearts that are willing to give.
Thursday, November 25, 2010
before 5am
Rarely do we realize that we are in the midst of the extraordinary. Miracles occur all around us, signs from God to show us the way, angels plead to be heard, but we pay little attention to them because we have been taught that we must follow certain formulas and rules if we want to find God. We do not recognize that God is wherever we allow Him to enter.--By the River Piedra I Sat Down and Wept
• Foggy early morning, an atmosphere of serenity. In its silence, it creates a definition of solitude.
• Beautiful sunrise, a wonderful blend of colors. It forms a masterpiece beyond words.
• Morning road run, a passion and a routine to a wealthy life. It helps to develop a strong endurance, good health and happy disposition.
• Fresh air, cold breeze, morning dew- totally amazing.
• Blue sky, green fields, safe roads-truly a blessing.
• Company of good friends, a smile of a stranger, encouragements of by passers- definitely inspiring.
• Every time.
• Every moment.
• Every day.
• Always.
Everlasting thanksgiving and endless praises to you loving God,
for the countless miracles and immeasurable graces.
Amen.
• Foggy early morning, an atmosphere of serenity. In its silence, it creates a definition of solitude.
• Beautiful sunrise, a wonderful blend of colors. It forms a masterpiece beyond words.
• Morning road run, a passion and a routine to a wealthy life. It helps to develop a strong endurance, good health and happy disposition.
• Fresh air, cold breeze, morning dew- totally amazing.
• Blue sky, green fields, safe roads-truly a blessing.
• Company of good friends, a smile of a stranger, encouragements of by passers- definitely inspiring.
• Every time.
• Every moment.
• Every day.
• Always.
Everlasting thanksgiving and endless praises to you loving God,
for the countless miracles and immeasurable graces.
Amen.
Sunday, November 21, 2010
O
Tuesday, November 16, 2010
@17
November 9
Takipsilim pa lang naghihintay na kami ni Mr Kua sa aming mga kasama para sa isang gabi ng kwentong starbucks. Nasa silid-aralan pa si Discerning Eaglet, nowhere-to-be-found si Bebe Backless Pulis. Matapos ang maraming kwento dumating na rin ang hinihintay namin. Hay salamat!
Pagdating namin sa SB, masayang ngiti ang salubong sa amin ni Ball Dribble (may planner na sya) at ni Sweet Lakwatsero (may konting sticker na).
Sa isang bahagi ng Starbucks nagkaroon kami ng sariling mundo kung saan kami nagkakwentuhan at nagbahagi ng sarili. Naging bukas sa pagsasalaysay ng mga opinion at saloobin kasalo ang masarap na kape pati na rin si Sweet Lakwatsero na sumali sa aming kwentuhan.
Masaya ako sa gabing ito- nakinig, nagsalita at nagbahagi ng sarili. Sa aking pag-uwi baon ko ang saya na tatlong stickers na lang ang kulang at nagpapasalamat sa grasya ng mga kaibigan.
November 10
I gotta feeling that tonight's gonna be a good night
That tonight's gonna be a good night
That tonight's gonna be a good, good night
A week after the Starbucks Christmas season launch
after six memorable of coffee nights
and happy company of many good friends,
I was able to collect them all--17stickers.
Thank you Tsinitang Kulot, Bebe Backless Pulis, Mother Jasmine, Dra. Rich, Discerning Eaglet and Mr Kua for sharing with me heartwarming kwentong starbucks this Christmas season.
I am now a happy owner of 2011 Starbucks (wood) limited edition planner.
Merry Christmas coffee lovers all over the world!
Takipsilim pa lang naghihintay na kami ni Mr Kua sa aming mga kasama para sa isang gabi ng kwentong starbucks. Nasa silid-aralan pa si Discerning Eaglet, nowhere-to-be-found si Bebe Backless Pulis. Matapos ang maraming kwento dumating na rin ang hinihintay namin. Hay salamat!
Pagdating namin sa SB, masayang ngiti ang salubong sa amin ni Ball Dribble (may planner na sya) at ni Sweet Lakwatsero (may konting sticker na).
Sa isang bahagi ng Starbucks nagkaroon kami ng sariling mundo kung saan kami nagkakwentuhan at nagbahagi ng sarili. Naging bukas sa pagsasalaysay ng mga opinion at saloobin kasalo ang masarap na kape pati na rin si Sweet Lakwatsero na sumali sa aming kwentuhan.
Masaya ako sa gabing ito- nakinig, nagsalita at nagbahagi ng sarili. Sa aking pag-uwi baon ko ang saya na tatlong stickers na lang ang kulang at nagpapasalamat sa grasya ng mga kaibigan.
November 10
I gotta feeling that tonight's gonna be a good night
That tonight's gonna be a good night
That tonight's gonna be a good, good night
A week after the Starbucks Christmas season launch
after six memorable of coffee nights
and happy company of many good friends,
I was able to collect them all--17stickers.
Thank you Tsinitang Kulot, Bebe Backless Pulis, Mother Jasmine, Dra. Rich, Discerning Eaglet and Mr Kua for sharing with me heartwarming kwentong starbucks this Christmas season.
I am now a happy owner of 2011 Starbucks (wood) limited edition planner.
Merry Christmas coffee lovers all over the world!
Wednesday, November 10, 2010
nigHTCAlls
November 5
Sa wakas natupad na rin ang matagal na plano na magkakwentuhan habang umiinom ng masarap na kape. Sa kwentong ito kasama ko ang caffeine deprived na si Mother Jasmine at ang stress sa work na si Dra. Rich. Ang tagal na naming plano na lumabas at mag-bonding pero syempre napakalawak ng solar system ng AdNU at napakalayo ng mga planetang amin tinitirhan ngayon lang talaga nangyari na magkasama-sama kami ulit. Binalikan at sinariwa ang mga kwentong lungga at mga taong nakilala sa house of pooh. Nakakatuwa ang tagal na pala ng mga taong lumipas at ang dami na palang kwentong nangyari. Nakakaaliw at nakakamiss. May mga bagong kwento at kaganapan. May mga pagtatapos at panimula. Pero nananatili ang mga kaibigan sa init at ulan, pagtitipon at pagiisa.
Salamat Mother Jasmine sa lampas 25 taon ng pagkakaibigan. At kay Dra Rich sa 5 taon na kaibigan at ate kita. Cheers sa maraming taon ng pagsasama at maraming kwentong starbucks ng buhay natin. Yehey meron na akong 8 stickers!
November 8
Malalim na ang gabi busog na sa dinner at kwento. Habol pa, para sa kwentong starbucks. Si Discerning Eaglet lang ang kasama ko. Pero nakakaaliw na sorpresa, pag dating naming doon masayang ngiti ni Dancing Mafia at Ball Dribble ang sumalubong sa amin. Ang masaya pa, dumating din si Sweet Lakwatsero at ang kanyang mga kaibigan. Masayang kwentuhan tungkol sa buhay eskwela, sa darating na pasko, buhay pag ibig at ang masayang sticker collection moments. Walang patid na pag-uusap, malang humpay na tawanan. Eto yung sorpresang starbucks kwento na akala ko isa lang ang makakasalo pero naging super saya kasi marami kami. Sana maulit muli. 11 stickers na ako 6 na lang bago dumating ang planner ko.
"friends are like snowflakes all different and all beautiful"--starbucks xmas
Sa wakas natupad na rin ang matagal na plano na magkakwentuhan habang umiinom ng masarap na kape. Sa kwentong ito kasama ko ang caffeine deprived na si Mother Jasmine at ang stress sa work na si Dra. Rich. Ang tagal na naming plano na lumabas at mag-bonding pero syempre napakalawak ng solar system ng AdNU at napakalayo ng mga planetang amin tinitirhan ngayon lang talaga nangyari na magkasama-sama kami ulit. Binalikan at sinariwa ang mga kwentong lungga at mga taong nakilala sa house of pooh. Nakakatuwa ang tagal na pala ng mga taong lumipas at ang dami na palang kwentong nangyari. Nakakaaliw at nakakamiss. May mga bagong kwento at kaganapan. May mga pagtatapos at panimula. Pero nananatili ang mga kaibigan sa init at ulan, pagtitipon at pagiisa.
Salamat Mother Jasmine sa lampas 25 taon ng pagkakaibigan. At kay Dra Rich sa 5 taon na kaibigan at ate kita. Cheers sa maraming taon ng pagsasama at maraming kwentong starbucks ng buhay natin. Yehey meron na akong 8 stickers!
November 8
Malalim na ang gabi busog na sa dinner at kwento. Habol pa, para sa kwentong starbucks. Si Discerning Eaglet lang ang kasama ko. Pero nakakaaliw na sorpresa, pag dating naming doon masayang ngiti ni Dancing Mafia at Ball Dribble ang sumalubong sa amin. Ang masaya pa, dumating din si Sweet Lakwatsero at ang kanyang mga kaibigan. Masayang kwentuhan tungkol sa buhay eskwela, sa darating na pasko, buhay pag ibig at ang masayang sticker collection moments. Walang patid na pag-uusap, malang humpay na tawanan. Eto yung sorpresang starbucks kwento na akala ko isa lang ang makakasalo pero naging super saya kasi marami kami. Sana maulit muli. 11 stickers na ako 6 na lang bago dumating ang planner ko.
"friends are like snowflakes all different and all beautiful"--starbucks xmas
Thursday, November 4, 2010
52 days
Christmas Season @ Starbucks.
Nabago na ang white paper cups.
Nandyan na ulit and starbucks Christmas drinks.
Pwede na uli ang holidays food variety.
At simula na ng Starbucks sticker collection moments.
November 3
Kwentong starbucks kasama si Tsinitang Diwata. First time niya dito. As usual masaya siyang kasama. Usapang puso. Kwentong pamilya. Pagbigkas ng mga pangarap. Masaya ako na naging malalim ang aming kwentuhan. Mas narinig ko ang lungkot at saya sa likod ng kanyang mala-angel na tinig. Mas nakita ko ang pait at kislap ng kanyang mga mata sa harap ng lente ng kamera. At mas naunawaan ko ang hiwaga ng kanyang pagkatao at puso. Salamat sa pagkakataon na makagawa kami ng kwentong Starbucks habang iniinom ang masarap na toffee nut latte and peppermint mocha at dahil dyan meron na akong 2 stickers.
November 4
Matapos ang maraming kwentuhan, mahabang paglalakad at 2 beses na dinner nakarating din kami sa Starbucks. Toffee nut latte uli sa akin, Café latte sa first timer na si Discerning Eaglet at Iced chocolate para kay Bebe Backless Pulis. Usapang trabaho. Kwentong mundo. Tawanan sa bloopers. Crazy ideas. Pati ambiance lugar at lasa ng kape napag-usapan. Mga huling gabi na ito ng social life bago maging busy ang lahat. Ang sarap ng kwentuhan lalo na kapag exchange gifts at Christmas wish list na ang usapan. Bago pa maghating-gabi kami ay naglakad na pauwi. Masaya ako sa day 2 ng Starbucks Christmas season, 5 stickers na ako 12 to go.
Bukas ulit. Sana ikaw na ang kasama ko :-)
Nabago na ang white paper cups.
Nandyan na ulit and starbucks Christmas drinks.
Pwede na uli ang holidays food variety.
At simula na ng Starbucks sticker collection moments.
November 3
Kwentong starbucks kasama si Tsinitang Diwata. First time niya dito. As usual masaya siyang kasama. Usapang puso. Kwentong pamilya. Pagbigkas ng mga pangarap. Masaya ako na naging malalim ang aming kwentuhan. Mas narinig ko ang lungkot at saya sa likod ng kanyang mala-angel na tinig. Mas nakita ko ang pait at kislap ng kanyang mga mata sa harap ng lente ng kamera. At mas naunawaan ko ang hiwaga ng kanyang pagkatao at puso. Salamat sa pagkakataon na makagawa kami ng kwentong Starbucks habang iniinom ang masarap na toffee nut latte and peppermint mocha at dahil dyan meron na akong 2 stickers.
November 4
Matapos ang maraming kwentuhan, mahabang paglalakad at 2 beses na dinner nakarating din kami sa Starbucks. Toffee nut latte uli sa akin, Café latte sa first timer na si Discerning Eaglet at Iced chocolate para kay Bebe Backless Pulis. Usapang trabaho. Kwentong mundo. Tawanan sa bloopers. Crazy ideas. Pati ambiance lugar at lasa ng kape napag-usapan. Mga huling gabi na ito ng social life bago maging busy ang lahat. Ang sarap ng kwentuhan lalo na kapag exchange gifts at Christmas wish list na ang usapan. Bago pa maghating-gabi kami ay naglakad na pauwi. Masaya ako sa day 2 ng Starbucks Christmas season, 5 stickers na ako 12 to go.
Bukas ulit. Sana ikaw na ang kasama ko :-)
Thursday, October 28, 2010
waiting shed
Ilang beses na ba akong tumayo
at nanatili pansamantala dito?
Nagbakasakali na may dumaaang sasakyan
patungo sa paroroonan
at meron pang bakanteng upuan.
Gaano ba katagal?
Anong sasakyan kaya?
Alin kaya mauna?
Saan kaya ang punta?
Ang daming pwedeng pag pilian--
Sasakay na ba ako sa unang dumaan?
o mag babakasakaling maghintay
baka mas maganda ang sunod na dadaan?
Sa pagmamadali at paghahabol ng oras--
Sasakay na ba ako kahit puno
at matitiyagang magbyahe ng nakatayo?
o manatiling maghintay sa susunod na sasakyan
baka may bakanteng upuan?
Sa paglalakbay at paglandas ng daan--
Patungo sa paroroonan
Ayos lang ban a mag isa
o mas mainam na man kasama?
okey lang ako dito sa waiting shed ng buhay,
ingat ka din sa iyong paglalakbay.
kita tayo sa buwan, angel gabriel.
at nanatili pansamantala dito?
Nagbakasakali na may dumaaang sasakyan
patungo sa paroroonan
at meron pang bakanteng upuan.
Gaano ba katagal?
Anong sasakyan kaya?
Alin kaya mauna?
Saan kaya ang punta?
Ang daming pwedeng pag pilian--
Sasakay na ba ako sa unang dumaan?
o mag babakasakaling maghintay
baka mas maganda ang sunod na dadaan?
Sa pagmamadali at paghahabol ng oras--
Sasakay na ba ako kahit puno
at matitiyagang magbyahe ng nakatayo?
o manatiling maghintay sa susunod na sasakyan
baka may bakanteng upuan?
Sa paglalakbay at paglandas ng daan--
Patungo sa paroroonan
Ayos lang ban a mag isa
o mas mainam na man kasama?
okey lang ako dito sa waiting shed ng buhay,
ingat ka din sa iyong paglalakbay.
kita tayo sa buwan, angel gabriel.
Tuesday, October 19, 2010
312
Wednesday, October 13, 2010
haNDSHake
Mga ngiti dahil sa sorpresa.
Hand shake.
Ikaw nga ba yan?
Bumalik ka nga.
Nandito ka uli!
Naalala ko yung kwento natin--
Labis dalawang taon.
Tayo ay naging malapit na magkaibigan.
Magkasalo madalas sa hapag-kainan
Breakfast buddy.
Lunch mate.
Dinner partner.
Magkasama sa social life
Countless coffee cups and bottomless stories
Summer escapades and fun-filled adventures
Parties at gimiks
SMB nights at lakwatsa
Tunay na magkaibigan
Kahati sa workload
Kasalo sa stress
Kasabay sa celebration
Kasama sa experiences
sa lahat ng bagay
madalas buong oras
magkaibigan, ikaw at ako.
Labis tatlong taon--
Hindi tayo nagpansinan.
Malaking gap at malawak na space.
May mga sariling mundo at walang pakialam sa bawat isa.
Magkaibang prinsipyo, mataas na pride at kumplikadong kwento.
Ngayon--
Masaya ako na makasama kang muli.
Maulit ang malalim na pagbabahagi ng mga kwento ng buhay natin.
Ang pakikinig, ang pagdamay at pananatili
Magkasalo sa hapag kainan.
Makasama sa coffee story.
Magkaibigan muli, ikaw at ako.
Sobrang namiss ko ang ganito.
Saan ka man dalhin ng mga pangarap mo hangad ko na maging masaya sa mga biyaya ng buhay. Nawa’y lalo kang maging kontento sa pag-ibig at mabuhay ng maligaya at nagmamahal.Sana manatili tayong magkaibigan, walang iwanan gaano man magkaiba ang ating mga prinsipyo at paninindigan.
Salamat sa muling pagbabalik
at muling pananatili, computer wizard.
Sa dalawang buwan na nandito ang starbucks sa naga, ang kwentong starbucks natin ang pinakamasaya.♥
Hand shake.
Ikaw nga ba yan?
Bumalik ka nga.
Nandito ka uli!
Naalala ko yung kwento natin--
Labis dalawang taon.
Tayo ay naging malapit na magkaibigan.
Magkasalo madalas sa hapag-kainan
Breakfast buddy.
Lunch mate.
Dinner partner.
Magkasama sa social life
Countless coffee cups and bottomless stories
Summer escapades and fun-filled adventures
Parties at gimiks
SMB nights at lakwatsa
Tunay na magkaibigan
Kahati sa workload
Kasalo sa stress
Kasabay sa celebration
Kasama sa experiences
sa lahat ng bagay
madalas buong oras
magkaibigan, ikaw at ako.
Labis tatlong taon--
Hindi tayo nagpansinan.
Malaking gap at malawak na space.
May mga sariling mundo at walang pakialam sa bawat isa.
Magkaibang prinsipyo, mataas na pride at kumplikadong kwento.
Ngayon--
Masaya ako na makasama kang muli.
Maulit ang malalim na pagbabahagi ng mga kwento ng buhay natin.
Ang pakikinig, ang pagdamay at pananatili
Magkasalo sa hapag kainan.
Makasama sa coffee story.
Magkaibigan muli, ikaw at ako.
Sobrang namiss ko ang ganito.
Saan ka man dalhin ng mga pangarap mo hangad ko na maging masaya sa mga biyaya ng buhay. Nawa’y lalo kang maging kontento sa pag-ibig at mabuhay ng maligaya at nagmamahal.Sana manatili tayong magkaibigan, walang iwanan gaano man magkaiba ang ating mga prinsipyo at paninindigan.
Salamat sa muling pagbabalik
at muling pananatili, computer wizard.
Sa dalawang buwan na nandito ang starbucks sa naga, ang kwentong starbucks natin ang pinakamasaya.♥
Tuesday, October 12, 2010
3muskicheers
Madilim ang langit pero kadiliman na walang galit. Masaya ang buwan ngayon. Hindi siya nag-iisa, kasama niya ang tatlong tala. Mukhang may plano ang barkada, saan kaya ang gimik nila?
Masaya ang buwan, maligaya ang kalawakan. Natawa ako. Pinagmasdan ko ang tapat ng langit kung saan ako nakaupo, may tuwa rin dito, espesyal pa kasi kasama ko ang 3 muskicheers ngayon.
Si dancing mafia. Astig ang porma niya ngayon. Matagal ko na siyang kaibigan. Hindi pa rin siya nagbabago ang dami ng kwento at hataw sa joke. Kapag siya ang kasama protektodo at walang lumbay moment. Ipagtatanggol ka sa mga mang-aapi at ‘di ka iiwan. Madami siyang alam gawin-jack of all trade. Aliw siyang kakwentuhan pati sa asaran. Yun nga lang, tamad sya mag jogging pero mukhang foreigner na runner. Dalawa ang pinakakinatatakutan niya ang magutom at 'di makakain.
Si mysterious nerdy. Gana kid gonna grow siya ngayon, food trip, kasi meron daw siyang flu (weird ano?).Simpleng may sipa, tipong nice guy at misteryosong snob. Apo siya ni Einstein at by the looks-artistahin. Masaya siyang kausap well read, bottomless na trivia at nakakaliw ang kanyang mga weird ideas. Siya ‘yung tipo ng tao na handang maging totoo sa sarili kahit sabihin pang kakaiba sa karamihan, lubos lang talaga syang malalim at may sense. Madami siguro kaming pagkakaiba perong tuwa ako sa kaibigan kong ito kung ‘di lang ako nauna ipinanganak ng ilang taon pwede kaming maging kambal.
Si running warrior. Gaya ng dati-- totoy bibo, trying hard mag joke, di bihasa sa math pero certified crowd’s favorite. Dami nitong fans, crush ng bayan. Dedicated na kakampi at kasama sa lahat ng bagay. All the time karamay at kasabay sa alon, ulan, buwan at sunshine ng buhay. Magkasundo kami kasi marami kaming halos parehong ugali. May lalim din ito, may babaw at palaging ‘di mawawala ang semplang. Road run buddy ko at consistent running mate. Kapag siya ang kasama pwede kahit walang plano, kahit may bloopers basta masaya okey na. Isa siyang mabuting kaibigan, hiling ko na matugunan na ang lahat niyang dasal.
3 muskicheers, katulad ng tatlong tala, tatlong larawan ng ng mga tunay na kaibigan. Gaya ng buhay mapalad ako nasa kalawakan ng mundo nakasama ko silang tatlo. Maligaya ang araw na ito, sumasayaw sa musika ang akin puso.
Tumingala ako sa langit, sa aking ngiti naguhit ang pasasalamat para mga tala na kumukutitap sa gabi ng buhay.
Masaya ang buwan, maligaya ang kalawakan. Natawa ako. Pinagmasdan ko ang tapat ng langit kung saan ako nakaupo, may tuwa rin dito, espesyal pa kasi kasama ko ang 3 muskicheers ngayon.
Si dancing mafia. Astig ang porma niya ngayon. Matagal ko na siyang kaibigan. Hindi pa rin siya nagbabago ang dami ng kwento at hataw sa joke. Kapag siya ang kasama protektodo at walang lumbay moment. Ipagtatanggol ka sa mga mang-aapi at ‘di ka iiwan. Madami siyang alam gawin-jack of all trade. Aliw siyang kakwentuhan pati sa asaran. Yun nga lang, tamad sya mag jogging pero mukhang foreigner na runner. Dalawa ang pinakakinatatakutan niya ang magutom at 'di makakain.
Si mysterious nerdy. Gana kid gonna grow siya ngayon, food trip, kasi meron daw siyang flu (weird ano?).Simpleng may sipa, tipong nice guy at misteryosong snob. Apo siya ni Einstein at by the looks-artistahin. Masaya siyang kausap well read, bottomless na trivia at nakakaliw ang kanyang mga weird ideas. Siya ‘yung tipo ng tao na handang maging totoo sa sarili kahit sabihin pang kakaiba sa karamihan, lubos lang talaga syang malalim at may sense. Madami siguro kaming pagkakaiba perong tuwa ako sa kaibigan kong ito kung ‘di lang ako nauna ipinanganak ng ilang taon pwede kaming maging kambal.
Si running warrior. Gaya ng dati-- totoy bibo, trying hard mag joke, di bihasa sa math pero certified crowd’s favorite. Dami nitong fans, crush ng bayan. Dedicated na kakampi at kasama sa lahat ng bagay. All the time karamay at kasabay sa alon, ulan, buwan at sunshine ng buhay. Magkasundo kami kasi marami kaming halos parehong ugali. May lalim din ito, may babaw at palaging ‘di mawawala ang semplang. Road run buddy ko at consistent running mate. Kapag siya ang kasama pwede kahit walang plano, kahit may bloopers basta masaya okey na. Isa siyang mabuting kaibigan, hiling ko na matugunan na ang lahat niyang dasal.
3 muskicheers, katulad ng tatlong tala, tatlong larawan ng ng mga tunay na kaibigan. Gaya ng buhay mapalad ako nasa kalawakan ng mundo nakasama ko silang tatlo. Maligaya ang araw na ito, sumasayaw sa musika ang akin puso.
Tumingala ako sa langit, sa aking ngiti naguhit ang pasasalamat para mga tala na kumukutitap sa gabi ng buhay.
Tuesday, October 5, 2010
himig
Kung ako ang may-ari ng mundo,
ibibigay lahat ng gusto mo,
Araw-araw pasisikatin ang araw,
buwan-buwan pabibilugin ko ang buwan
para sa'yo, para sa'yo
Susungkitin mga bituin, para lang makahiling,
na sana'y maging akin,
puso mo at damdamin,
kung pwede lang, kung kaya lang,
kung akin ang mundo,
ang lahat ng ito'y iaalay ko sa'yo...
Kung ako ang hari ng puso
Lagi kitang pababantay kay kupido,
Hindi na luluha ang 'yong mga mata,
mananatiling may ngiti sa 'yong labi,
para sa'yo, para sa'yo.
Kinakanta ito ni Singing Bookworm ng una kong marinig. Naaliw ako ng lubos sa ganda ng kanyang boses at sa mga kataga ng kanta. Ngiti ang gumuhit sa aking labi habang nakikinig. Lumukso ang aking puso sa saliw ng awiting ito. Sa buhay ko,palagi talaga may kiliti ang musika.
True enough, love make us generous to give.We give not only our entire being but the best of everything. We give even when we are hurting and even beyond pain. We want to bring out the best in the person we love because doing so make us truly happy and will eventually bring out the best in us.
Ang saya isipin, ang sarap sa pakiramdam. Pagnagmamahal ka talaga ng totoo at buo para ng ikaw ang may-ari ng mundo kasi nasa iyo ang puso ng taong mahal mo.
...♥
ibibigay lahat ng gusto mo,
Araw-araw pasisikatin ang araw,
buwan-buwan pabibilugin ko ang buwan
para sa'yo, para sa'yo
Susungkitin mga bituin, para lang makahiling,
na sana'y maging akin,
puso mo at damdamin,
kung pwede lang, kung kaya lang,
kung akin ang mundo,
ang lahat ng ito'y iaalay ko sa'yo...
Kung ako ang hari ng puso
Lagi kitang pababantay kay kupido,
Hindi na luluha ang 'yong mga mata,
mananatiling may ngiti sa 'yong labi,
para sa'yo, para sa'yo.
Kinakanta ito ni Singing Bookworm ng una kong marinig. Naaliw ako ng lubos sa ganda ng kanyang boses at sa mga kataga ng kanta. Ngiti ang gumuhit sa aking labi habang nakikinig. Lumukso ang aking puso sa saliw ng awiting ito. Sa buhay ko,palagi talaga may kiliti ang musika.
True enough, love make us generous to give.We give not only our entire being but the best of everything. We give even when we are hurting and even beyond pain. We want to bring out the best in the person we love because doing so make us truly happy and will eventually bring out the best in us.
Ang saya isipin, ang sarap sa pakiramdam. Pagnagmamahal ka talaga ng totoo at buo para ng ikaw ang may-ari ng mundo kasi nasa iyo ang puso ng taong mahal mo.
...♥
Sun moves*
I remember the question Original Sunshine asked me few times.
Sunrise or Sunset?
My answer was always sunrise. I believe that sunrise brings hope of new beginnings, joy of new endeavors and energy of new journeys. It is an opportunity to recreate better things, nurture greater happiness and fulfill bigger dreams.
But looking at the majestic sunset in front of me I came to a realization that it has its own miracles to celebrate. At sunset, there are many the reasons to rejoice--the blessings of a wonderful day, the fullness of the experiences, the pain of losing, the opportunity to grow, the realization of aspirations and it also anticipates the mysteries of the night.
Sunsets are moments of crossing over that is relevant in completing the cycle of night and day.
I ask myself again- Sunrise or Sunset?
[Words woven from the stirrings within during a solitary visit at Ligñon Hill, Legazpi City, one fine September day. Happy heartbeats.]
Sunrise or Sunset?
My answer was always sunrise. I believe that sunrise brings hope of new beginnings, joy of new endeavors and energy of new journeys. It is an opportunity to recreate better things, nurture greater happiness and fulfill bigger dreams.
But looking at the majestic sunset in front of me I came to a realization that it has its own miracles to celebrate. At sunset, there are many the reasons to rejoice--the blessings of a wonderful day, the fullness of the experiences, the pain of losing, the opportunity to grow, the realization of aspirations and it also anticipates the mysteries of the night.
Sunsets are moments of crossing over that is relevant in completing the cycle of night and day.
I ask myself again- Sunrise or Sunset?
[Words woven from the stirrings within during a solitary visit at Ligñon Hill, Legazpi City, one fine September day. Happy heartbeats.]
Tuesday, September 28, 2010
serenade
Lying here with you,Listening to the rain,
Smiling just to see, The smile upon your face,
These are the moments, I thank God that I'm alive,
These are the moments, I'll remember all my life,
I found all I've waited for,
And I could not ask for more.
Looking in your eyes,
Seeing all I need,
Everything you are, Is everything to me,
These are the moments, I know heaven must exist,
These are the moments, I know all I need is this,
I have all I've waited for,
And I could not ask for more.
I could not ask for more than this time together,
I could not ask for more than this time with you,
Every prayer has been answered,
Every dream I have's come true,
And right here in this moment, Is right where I meant to be,
Here with you, Here with me. . .
These are the moments, I thank God that I'm alive,
These are the moments, I'll remember all my life,
I've got all I've waited for,
And I could not ask for more. . .
I could not ask for more than this time together,
I could not ask for more than this time with you,
Every prayer has been answered,
Every dream I have's come true,
And right here in this moment, Is right where I meant to be,
Here with you, Here with me. . .
I could not ask for more than the love you gave me,
'Coz it's all I've waited for . . .
And I could not ask for more,
I could not ask for more.
[it is very difficult to put together words to convey what i want to say to you. your light shines as bright as the sun. indeed, i could not ask for more for you
give me the best always. thank you for staying and beyond, moonlight. *teardrops*]
Monday, September 27, 2010
the big day*
After a night of elusive sleep due to overwhelming excitement, here we are at 230am, traveling to the starting lines.
The big day is here.
The long wait is over.
The clock is counting.
The sky is beautiful.
The moon is smiling.
Sunshine is waiting.
Let’s go and run.
Have fun under the sun.
Fireworks had been lighted up.
Gun had been fired.
Go on run.
See you at the finish line.
Eyes on the finish line. I finished with a happy heart. Touched down. Home run. I had beaten my own time.
Dong and MyLoves, thank you for waiting along the sidelines with the cameras and bags of foods and water. Your moral support moved me deeply, your presence really made run extra special, because I know that at the finish line the two of you will cheer and celebrate our home runs. Thank you also to Padre and Long.
Long Runner, Yohooo! Congratulations! The training had paid off. You made it to your first full marathon finish! During the training I’m already a fan and on this big day you amazed me again, though you were unable to beat your own time. I’m proud to say, that I was there to witness the metamorphosis of you as a runner. Thank you for the encouragement and the tips. Go on my friend the road is long, run along. Be free and be happy.
Mr. Kua, Yohhoo! You made it with flying colors. It was good to see you touched the finish line with a smile on your face. I tell you, with sweat and all, Mr. Ben really looks like a foreigner and a celebrity but you’re my friend, so my vote is on you. Thank you for your presence during the training days. Solitary runs maybe good but your company made the practices better. Go on, see on the 21km race next year!
Achi Maya, you were the first one to register on this race and that prompted me to join also. At the starting line, we both agreed that 10km would have been a greater challenge but nevertheless we will give the 5km run our best shot. It really feels good having you near. I’m happy you are here. Though during the run we lost each other amidst the throngs of people; I’m glad that we both reached the finish line beating our individual running time. I hope we can run together again and beyond. I’m glad to know that today you are happy, that makes me happier. If marathon day can make you happy I hope we can have it every Sunday hahaha. In the coming days I’ll be missing you again, but I hold to now, when you are here. Under the beautiful moonlight we run towards the beautiful sunshine, thank you achi.
Congratulations dear friends, let us continue the practice/training until the next marathon.:-)
The big day is here.
The long wait is over.
The clock is counting.
The sky is beautiful.
The moon is smiling.
Sunshine is waiting.
Let’s go and run.
Have fun under the sun.
Fireworks had been lighted up.
Gun had been fired.
Go on run.
See you at the finish line.
Eyes on the finish line. I finished with a happy heart. Touched down. Home run. I had beaten my own time.
Dong and MyLoves, thank you for waiting along the sidelines with the cameras and bags of foods and water. Your moral support moved me deeply, your presence really made run extra special, because I know that at the finish line the two of you will cheer and celebrate our home runs. Thank you also to Padre and Long.
Long Runner, Yohooo! Congratulations! The training had paid off. You made it to your first full marathon finish! During the training I’m already a fan and on this big day you amazed me again, though you were unable to beat your own time. I’m proud to say, that I was there to witness the metamorphosis of you as a runner. Thank you for the encouragement and the tips. Go on my friend the road is long, run along. Be free and be happy.
Mr. Kua, Yohhoo! You made it with flying colors. It was good to see you touched the finish line with a smile on your face. I tell you, with sweat and all, Mr. Ben really looks like a foreigner and a celebrity but you’re my friend, so my vote is on you. Thank you for your presence during the training days. Solitary runs maybe good but your company made the practices better. Go on, see on the 21km race next year!
Achi Maya, you were the first one to register on this race and that prompted me to join also. At the starting line, we both agreed that 10km would have been a greater challenge but nevertheless we will give the 5km run our best shot. It really feels good having you near. I’m happy you are here. Though during the run we lost each other amidst the throngs of people; I’m glad that we both reached the finish line beating our individual running time. I hope we can run together again and beyond. I’m glad to know that today you are happy, that makes me happier. If marathon day can make you happy I hope we can have it every Sunday hahaha. In the coming days I’ll be missing you again, but I hold to now, when you are here. Under the beautiful moonlight we run towards the beautiful sunshine, thank you achi.
Congratulations dear friends, let us continue the practice/training until the next marathon.:-)
Thursday, September 23, 2010
Whowebliss 2
Espesyal na hapon
[16th.ix.2010y]
Ay naku! simula pa lang parang may habulan. Bakit ang bilis ng sasakyan?
Nang aking nasilayan ang lugar na pupuntahan ako ay natuwa—parang na miss ko ang ganitong lugar. Parang minsan sa buhay ko nasanay ako sa tanawing ganito. Naalala ko ang mga makulay at masayang baguio days.
Espesyal nga talaga ang araw na ito kasi sa aming pagdating may kasama kami—ang Mahal na Ina.
May ligaya sa aking puso na makita ang mga naka uniform, tahimik na nakikinig sa programa habang ang kanilang mga pamilya ay nasa isang bahagi ng malaking kubo na kung tawagin nila ay palasyo. Ang buong lugar ay nabalot ng panalangin, pagbabahagi, pagninilay at taimtim na pagdarasal.
Pagkatapos ay namahagi na ng munting regalo sa mga tatay na cafgu ay nagpalaro sa mga bata. Ang saganang merienda aynaghihintay sa hapag kainan upang pagsaluhan.
Muli ang lahat ay nagtipon para sa isang prusisyon. Habang nasa daan, taimtim na dalagin ang sumabay sa aming mga hakbang. Ang sabayang paghawak sa bawat butil ng rosaryo ang hudyat ng bawat pagbigkas ng mga kataga ng panalangin. Ang awit na akapela ang nagduyan sa aming mga dasal patungo sa langit, salat man sa himig ng musika alam ko na narinig yun ng Maykapal.
Namangha ako sa mga nakahilerang magigiting na kawal na nagbabatay sa daan. Ang lahat ng tao kung hindi man kasama ay may kasiyahang nag aabang sa tabi ng daan. Ang lahat ay nagtitipon at nagsasaya sa maraming biyaya.
Sa Santa Misa ay ipagdiwang, ipagpasalamat ang espesyal na araw. Matapos pagsahulan ang sakramentong banal,muling nag imbita ang mga opisyal-- kasalo ang Obispo, mga general at ang lahat ng magigiting na kawal. Sa saliw ng masayang tugtog ng banda pinagsaluhan ang handa. Oo nga pala, ito ay fiesta ng ating Mahal na Ina.
Viva la Virgen!
[words woven from the stirrings within after a heart-warming outreach activity.
AdNU Tercentenary Outreach Program, September 2010]
[16th.ix.2010y]
Ay naku! simula pa lang parang may habulan. Bakit ang bilis ng sasakyan?
Nang aking nasilayan ang lugar na pupuntahan ako ay natuwa—parang na miss ko ang ganitong lugar. Parang minsan sa buhay ko nasanay ako sa tanawing ganito. Naalala ko ang mga makulay at masayang baguio days.
Espesyal nga talaga ang araw na ito kasi sa aming pagdating may kasama kami—ang Mahal na Ina.
May ligaya sa aking puso na makita ang mga naka uniform, tahimik na nakikinig sa programa habang ang kanilang mga pamilya ay nasa isang bahagi ng malaking kubo na kung tawagin nila ay palasyo. Ang buong lugar ay nabalot ng panalangin, pagbabahagi, pagninilay at taimtim na pagdarasal.
Pagkatapos ay namahagi na ng munting regalo sa mga tatay na cafgu ay nagpalaro sa mga bata. Ang saganang merienda aynaghihintay sa hapag kainan upang pagsaluhan.
Muli ang lahat ay nagtipon para sa isang prusisyon. Habang nasa daan, taimtim na dalagin ang sumabay sa aming mga hakbang. Ang sabayang paghawak sa bawat butil ng rosaryo ang hudyat ng bawat pagbigkas ng mga kataga ng panalangin. Ang awit na akapela ang nagduyan sa aming mga dasal patungo sa langit, salat man sa himig ng musika alam ko na narinig yun ng Maykapal.
Namangha ako sa mga nakahilerang magigiting na kawal na nagbabatay sa daan. Ang lahat ng tao kung hindi man kasama ay may kasiyahang nag aabang sa tabi ng daan. Ang lahat ay nagtitipon at nagsasaya sa maraming biyaya.
Sa Santa Misa ay ipagdiwang, ipagpasalamat ang espesyal na araw. Matapos pagsahulan ang sakramentong banal,muling nag imbita ang mga opisyal-- kasalo ang Obispo, mga general at ang lahat ng magigiting na kawal. Sa saliw ng masayang tugtog ng banda pinagsaluhan ang handa. Oo nga pala, ito ay fiesta ng ating Mahal na Ina.
Viva la Virgen!
[words woven from the stirrings within after a heart-warming outreach activity.
AdNU Tercentenary Outreach Program, September 2010]
Tuesday, September 21, 2010
Whowebliss 1
Umagang kay ganda
16th.ix.2010y
Wala na sigurong tatamis pa sa regalong ngiti na mula sa isang paslit.
Wala nang iinit pa sa yakap ng isang bata.
Nang pumunta ako sa isang espesyal tahanan handa ako na magbahagi ng oras at sarili.
...Sa pakikipag laro at pakikipag kwentuhan.
...Sa pakikipag usap at pakikinig.
...Sa pagbibigay at pakikibahagi.
Ngunit ang biyaya ng Maykapal ay hindi lamang para sa hangaring magbukas ng sarili sa pagbibigay ngunit mas lalo pa sa pagpapakumbaba ng pagtanggap.
Salamat mumunting anghel,
...sa mga ngiti na walang katulad.
...sa paghawak sa aking kamay habang kayo ay kasabay maglakad.
...sa pagyakap ng walang kasing higpit ng hawak ko kayo sa aking bisig.
Dalangin ko na sana sa bawat pagsikat ng araw ay lalo ninyong maramdaman ang pagmamahal ng Maylikha, ng inyong mga taga pag-alaga, mga kasama, mga bisita at higit sa lahat ng inyong pamilya.
[a reflection after spending the whole morning at Queen of Peace Orphanage,
AdNU Peñafrancia Tercentenary Outreach Activities, September 2010]
Monday, September 20, 2010
MERRYercoolest
[15th.IX.2010y]
3:00am Travel time to Lago del Rey,CWC. Sabi nga “talo ng maagap ang masipag.” Ganoon din kaya sa marathon? Masaya pala ang pakiramdam na pagmasdan ang tahimik na mundo dahil tulog pa ang mga tao.
3:30am Rain at dawn. Sumilong sa kubo at simulan ang kwento. Kakatuwa naman kahit magdamag ang duty si kuya guard ay bibung-bibo, dami ng kwento.
5:00am Wala na ang ulan, stretching stunts exhibition na. Stretching doon stretching dito.
5:30am Simulan na ang takbuhan. Huminga ng malalim langhapin ang sariwang hangin. Ihakbang ang mga paa sa finish line ang punta. Maraming overtakes na ba? Hayaan mo sila. Ilang hakbang na lang kumpleto na ang required rounds. Home run! This is really fun!
6:15am Yohoo! Lakad na, pang relax ng paa. Muling daanan ang tinakbong daan.
6;30am Retouch. Banana festival-pampalakas, pampalusog. Pang-iwas sa cramps. Happy fruit. Gana kid gana grow. Busugin ang sarili at magpakalunod sa kwento. Kung may bloopers ang buhay pagtawanan lang at sikaping maging snappy kung medyo lg, talagang lugi.
7:30am Uwian na. Practice lang pala akala ko marathon na ito. Tara na at may trabaho pa tayo.
Maaga pa pero sulit na ang araw—maligayang MERRYercoolest. Good morning sunshine!
3:00am Travel time to Lago del Rey,CWC. Sabi nga “talo ng maagap ang masipag.” Ganoon din kaya sa marathon? Masaya pala ang pakiramdam na pagmasdan ang tahimik na mundo dahil tulog pa ang mga tao.
3:30am Rain at dawn. Sumilong sa kubo at simulan ang kwento. Kakatuwa naman kahit magdamag ang duty si kuya guard ay bibung-bibo, dami ng kwento.
5:00am Wala na ang ulan, stretching stunts exhibition na. Stretching doon stretching dito.
5:30am Simulan na ang takbuhan. Huminga ng malalim langhapin ang sariwang hangin. Ihakbang ang mga paa sa finish line ang punta. Maraming overtakes na ba? Hayaan mo sila. Ilang hakbang na lang kumpleto na ang required rounds. Home run! This is really fun!
6:15am Yohoo! Lakad na, pang relax ng paa. Muling daanan ang tinakbong daan.
6;30am Retouch. Banana festival-pampalakas, pampalusog. Pang-iwas sa cramps. Happy fruit. Gana kid gana grow. Busugin ang sarili at magpakalunod sa kwento. Kung may bloopers ang buhay pagtawanan lang at sikaping maging snappy kung medyo lg, talagang lugi.
7:30am Uwian na. Practice lang pala akala ko marathon na ito. Tara na at may trabaho pa tayo.
Maaga pa pero sulit na ang araw—maligayang MERRYercoolest. Good morning sunshine!
Tuesday, September 14, 2010
rain pain
Another moonless night,
I wonder why heaven can’t stop crying?
The pain must be too heavy
for the raindrops are really heartbreaking.
----
I question why heaven must suffer
if his love is true, no matter how unconventional
should bring joy and happiness even unrecognized.
Amidst the pain, I hope he will continue to persevere-
after all true love endures.
----
After going through series of in depth experiences
only then he can say that nothing is left.
He should mourn for what he lost
but must allow himself to get up and transcend.
If the moon can't be his true love,
then he must be brave to search again.
----
True, because the only way things can become what they meant to be
is to be open to all opportunities and possibilities.
Made while watching the raindrops, during one September moonless night, in a corner seat of Starbucks Naga. With unpublished stanzas in between(----), words woven by a friend- whose company made me see some light on that dark night. With heartfelt gratitude and beyond.
Wednesday, September 8, 2010
roadruns
Imulat ang mata.
Ihanda ang sarili.
Pumunta sa tagpuan.
Tara! simulan na ang takbuhan.
Good morning sunshine!
Smile naman dyan.
Maganda ang umaga
at lalo ka na!
Sa bawat hakbang tingnan ang dinadaanan,
pagmasdan ang nangyayari sa kapaligiran.
Sa tuwing paghinga ng sariwang hangin,
dampi ng biyaya ay langhapin.
Sa pagtahak ng daan sa paroroonan
buksan ang kaisipan
pakiramdaman ang damdamin
ang puso ay palayain.
itaas ang mga bisig
biyaya ng bagong araw
tanggapin
yakapin.
Masaya ang buhay
ipagdiwang--
tuloy ang takbuhan
hanggang finish line!
(Nahabi matapos ang napakalayo at masayang jogging. Para sa mga kaibigan at mga anghel na nakasabay, nakakasama at makakakapiling sa roadruns. Cheers to you—SunshineOriginal, Suitor, Strawberry fields, Forever jam, Angel Gabriel and more.)
Friday, August 27, 2010
3in1
[suitor+siopao+waves]
I’ve heard many love stories and 3in1 is one of them. Unfortunately, like a great number of heart journeys, theirs belong to the cluster of the busted files.
Siopao is Suitor’s one true love. The story of his love for her goes along way back. On his end, it was a story woven from an entwined series of deep emotional involvement, a young man’s golden dream and a clear call to love.
The First Wave
After months of presentation, declaration and actualization, his love was declined. Yet, it was a love that knew no rejection. It survived being hidden and unrecognized. It bloomed, though betrayed and unrequited. It remained strong after many storms. It survived countless encounters with natural death.
The Second Wave (after two years)
Like some love stories, theirs was given a probable second chance (when her first choice failed). After a long period of time, Siopao sought him out. Once more, Suitor came upon her like a gallant knight. He did everything to give her company during her dark moments of brokenness. In the process, he allowed himself to be more vulnerable yet deeply happy. He was more in love with her. Like mighty warrior, he risked again to face the battle of love. This time he was more familiar with what lies in the battlefield. But no greater pain was that of a loss because of betrayal of someone who deemed to be his best ally. There is no greater pierce of sword that of losing the battle without warning because of hidden realities grounded on the unreasonable principle of persons concerned. However, the dagger that wounded him most was the truth concealed by Siopao herself, a relevant reality she kept unknown to him because she feared of hurting him.
Once more, she cannot love him back because her heart beats for another, his bestfriend. The only and hardest option that was left to him was to stop fighting the battle—not because the possibility of winning is impossible but because that will make her happy.
Apologies from Siopao dcannot placate his tears, cannot appease his broken heart, not even soothe the painful betrayal nor alleviate the throbbing rejection. He was defeated again, squared and cheated by an ally and his beloved.
As Suitor drags his feet and walks on his dark tunnel again, my prayer goes to him. May he be able to cry out his frustrations through tears; in every word muttered in agony may he shed the pain of betrayal; in every move made in brokenness may he be able to gather himself again; may he be able to find the strength and the courage to continue walking.
I cannot blame Siopao for her actions, for I believe that there is no easy way to break somebody’s heart. I pray that she may truly be happy in her decision. I hope that she made the right choice.
I pray that both of them may experience true love--whether in happiness or in pain.
[this is the story i promised to suitor while at starbucks one august moonlit night]
Monday, August 23, 2010
Kwentong Starbucks
Starbucks—isang lugar na paborito ko sa buong mundo. 2004 ng mahilig ako sa kape. 2005 ng magsimula akong mag kolekta ng starbucks tumblers. Pero ang pinakagusto ko sa lahat ay ang kwentong starbucks kasalo ang mga pusong nakikibahagi nito. ‘Di mabilang, ‘di makalimutan, yakap ng isipan—ang mga kwentong starbucks na nailatha sa buhay ko--
► Marami at makulay na kwentong starbucks kasama ni summer
► Mga kwentong starbucks na takas sa dilim at tanghaling puslit kasama si sunshine
► Up to sawa na kwentong starbucks kasama si computer wizard
► Q and A kwentong starbucks kasama si manila girl at tumbelina
► Lovefilled kwentong starbucks kasama ang beloved twins towers at donya
► Makabuluhang kwentong starbucks kasama ang mga kaibigang reserved at may belo.
► Comedy at walang kupas na kwentong starbucks kasama ang very old friends.
►Relaxing at usapang puso, kwentong starbucks kasama si strawberry at mga kaibigan.
► Masaya at walang katulad na kwentong starbucks kasama ang witches.
Inaabangan ko ng buong galak na mahabi ang kwentong starbucks kasama ang anim na napiling mga kaibigan [kung sa tingin mo isa ka dito, sabihin mo lang kung kelan ka pwede at treat ko ang starbucks coffee mo :-)]—-
► Siopao’s Suitor—ganyan talaga pag nagmamahal, may luha at pait, tanggapin kasi dakila at wagas ang iyong pag-ibig. Nandito lang ako kakampi at karamay. Masaya ako bilang ate mo.
► Accidental Angel—Salamat sa mga oras ng pagsama at pagdamay. Sa minsanang mga araw ng luha at gabi ng pagkabalisa salamat at nariyan ka. Sana makatulong rin ako sa proseso ng buhay mo. Panalangin ko na sagutin Niya ang lahat mong dasal.
► Mysterious George—matagal na kitang kakilala pero hanggang ngayon misteryoso pa rin ang iyong buong pagkatao, inaabangan ko ang malalim at seryosong kwentuhan kasama ka. Minsan ka lang tumawa pero lubos mo akong napapasaya.
► Ms. Big-Time Dubai—matagal na tayong ‘di nagkikita at sobrang miss na kita. Sana malapit na ang oras ng pag-uwi mo gusto na kitang makasama.
► Best Marigold—sa panatag at payapang puso at isipan ikaw ang kakwentuhan, isang pagdiriwang para sa biyaya ng magandang pagkakaibigan. Salamat sa lahat, ate ko.
► Mr. Cannon—sa mga taon na hindi tayo nagkasama, nananatiling kaibigan kita. Salamat at malapit ka na, sana madalas na kitang makasama. Hangad ko na lubos kang maging maligaya at dasal ko ang hiling ng iyong puso.
Hangad ko rin na madalas makasama sa kwentong starbucks (pero hindi ko na ito libre, hahaha)ang mga tao na minsan nang naging bahagi ng kwentong kape ng buhay ko.
► Buko juice society (para maiba naman, try natin ang kape, baka malasing din tayo)
► The pigs (tara at magpakalunod tayo sa tawa at saya, patuloy ang baboik life!)
► Dr R at residents of pooh (old and new) kasama si marigold at maya.
► Witches, warlocks and kids (bagong lugar sa ika 14 na taon ng ating pagkakaibigan)
► Lovelines (to the moon and back I held you close to my heart)
► tcb* buddies at mga gintong kaibigan sa ateneo
► Hairbrush, lolas&boylets at mga piling kaibigan na natagpuan sa landas ng buhay.Sana maulit ang kwentong starbucks namin ni summer, sunshine, computer wizard at super B.
Masaya akong nag-aabang na sana ang bawat tasa ng kape ay magbigay daan upang maipanganak ang bagong kwentong starbucks, pwede ring balikan ang mga kwentong matagal nag ‘di napag-usapan at dugtungan ang mga kwentong nalampasan lagyan ng katapusan.H
anda na ako at ang aking puso, makibahagi kasama mo at ang kape..
One choco chip frap for applethea
► Marami at makulay na kwentong starbucks kasama ni summer
► Mga kwentong starbucks na takas sa dilim at tanghaling puslit kasama si sunshine
► Up to sawa na kwentong starbucks kasama si computer wizard
► Q and A kwentong starbucks kasama si manila girl at tumbelina
► Lovefilled kwentong starbucks kasama ang beloved twins towers at donya
► Makabuluhang kwentong starbucks kasama ang mga kaibigang reserved at may belo.
► Comedy at walang kupas na kwentong starbucks kasama ang very old friends.
►Relaxing at usapang puso, kwentong starbucks kasama si strawberry at mga kaibigan.
► Masaya at walang katulad na kwentong starbucks kasama ang witches.
Inaabangan ko ng buong galak na mahabi ang kwentong starbucks kasama ang anim na napiling mga kaibigan [kung sa tingin mo isa ka dito, sabihin mo lang kung kelan ka pwede at treat ko ang starbucks coffee mo :-)]—-
► Siopao’s Suitor—ganyan talaga pag nagmamahal, may luha at pait, tanggapin kasi dakila at wagas ang iyong pag-ibig. Nandito lang ako kakampi at karamay. Masaya ako bilang ate mo.
► Accidental Angel—Salamat sa mga oras ng pagsama at pagdamay. Sa minsanang mga araw ng luha at gabi ng pagkabalisa salamat at nariyan ka. Sana makatulong rin ako sa proseso ng buhay mo. Panalangin ko na sagutin Niya ang lahat mong dasal.
► Mysterious George—matagal na kitang kakilala pero hanggang ngayon misteryoso pa rin ang iyong buong pagkatao, inaabangan ko ang malalim at seryosong kwentuhan kasama ka. Minsan ka lang tumawa pero lubos mo akong napapasaya.
► Ms. Big-Time Dubai—matagal na tayong ‘di nagkikita at sobrang miss na kita. Sana malapit na ang oras ng pag-uwi mo gusto na kitang makasama.
► Best Marigold—sa panatag at payapang puso at isipan ikaw ang kakwentuhan, isang pagdiriwang para sa biyaya ng magandang pagkakaibigan. Salamat sa lahat, ate ko.
► Mr. Cannon—sa mga taon na hindi tayo nagkasama, nananatiling kaibigan kita. Salamat at malapit ka na, sana madalas na kitang makasama. Hangad ko na lubos kang maging maligaya at dasal ko ang hiling ng iyong puso.
Hangad ko rin na madalas makasama sa kwentong starbucks (pero hindi ko na ito libre, hahaha)ang mga tao na minsan nang naging bahagi ng kwentong kape ng buhay ko.
► Buko juice society (para maiba naman, try natin ang kape, baka malasing din tayo)
► The pigs (tara at magpakalunod tayo sa tawa at saya, patuloy ang baboik life!)
► Dr R at residents of pooh (old and new) kasama si marigold at maya.
► Witches, warlocks and kids (bagong lugar sa ika 14 na taon ng ating pagkakaibigan)
► Lovelines (to the moon and back I held you close to my heart)
► tcb* buddies at mga gintong kaibigan sa ateneo
► Hairbrush, lolas&boylets at mga piling kaibigan na natagpuan sa landas ng buhay.Sana maulit ang kwentong starbucks namin ni summer, sunshine, computer wizard at super B.
Masaya akong nag-aabang na sana ang bawat tasa ng kape ay magbigay daan upang maipanganak ang bagong kwentong starbucks, pwede ring balikan ang mga kwentong matagal nag ‘di napag-usapan at dugtungan ang mga kwentong nalampasan lagyan ng katapusan.H
anda na ako at ang aking puso, makibahagi kasama mo at ang kape..
One choco chip frap for applethea
Sunday, August 22, 2010
stop over
Hindi mawawala sa byahe, lalo na yung malalayong paglalakbay. Para saan nga ba ang stop over?
Maka pagpahinga ang sasakyan.
Tugunan ang panawagan ng kalikasan.
Punan ang kumakalam na sikmura.
Ipikit ang inaantok na mata.
Ituwid ang mga paa.
Bumili ng pasalubong.
At kung ano pa man.
Dapithapon, nakaupo sa isang sulok ng McDonalds habang naghihintaysa inorder na cokefloat at fries, naitanong ko sa aking sarili ano nga ba ang stop over sa buhay ko?
Marami nang stop over ang napagdaanan ko.
Stop over para itanong sa sarili, nasa tamang landas ba ako?
Ito ba ang pangarap ko?
Masaya ba ako sa ginagawa ko?
Stop over para pakingggan ang saloobin ano nga ba ang makabubuti?
Alin ang nararapat piliin?
Ano ba ang tamang gawain?
Stop over para manahimik.
Balikan ang nakaraan, matuto ng mga aral sa karanasan.
Mag-alay ng pasasalamat.
Magplano ng kinabukasan.
Manatili, magdasal at magnilay.
Huminto at hayaan ang sariling umiyak sa pagkabigo.
Maging masaya at ipagdiwang ang munting tagumpay.
Mamahinga sandali upang magkaipon ng lakas.Hay… ito marahil ang mga dahilan sa mga stop over ng buhay ko.
Ikaw ano ang kwentong stop-over mo?
Wednesday, August 18, 2010
18.VII.2010y
Wohooow! another Wednesday!
I started my day early. Despite the cloudy sky at dawn,
I had a sweaty road run downtown.
I attended the morning Mass at the school chapel,
and proceeded to the café for a hearty breakfast shared with a friend
One of my favorite song tuned up the music for the day —swept away.
I went to the office with smiles and excitement for the day ahead.
The lines woven in the pdi article I read two Sundays ago keep on repeating inside my mind specially when I learned last night that a gentleman sent a reply to the letter, of which I look forward of reading the soonest possible time.
I had a soft copy of the “she letter”, got it from the pdi website but I what I want to read is the “he letter”. Too bad, I missed the newspaper last Sunday due to a volunteer work in the upland barangay. This letter-struck moments maybe encouraged by Ms. Honey’s tagged in the fb note or the conversation with Mr. Kua last night or maybe the idea floated during breakfast to discuss it in his class today.
True to his plan, Mr Kua brought me the “she letter” article cut out from the newspaper and requested me to write it in manila papers for his class. He showed me the “he letter” yet refused to let me read it.
As I began writing the “she letter” I found it uncomfortable to write in my own desk so I went to another office. I’ve written every word of the letter in three and one fourth pieces of manila paper in the solitude of pooh corner.
Little did I know that as I rewrite the letter it would stir something within me, creating new waves of swirls that I can’t explain yet brought some degree of excitement within that I can’t name.
Waaaah.
The stirrings inspired to write my own version of the "she letter".
Dearest You,
I admit that unlike many, I did not spent many hours searching, asking and dreaming about who you are, what do you do and where you are? Not that I do not like the idea of you but maybe because my priorities do not include the subject of you. I admit for many years I never gave much attention if you really exist or the possibility of your presence in my life.
Inspired by the two love letters I read, allow me to write this article. Pardon me for I will not be able to write assurances as to how I will love you the way she did but let me share something about myself. Hopefully, this will be relevant information that you might find reasonable to consider if the chance of weaving the story of us become possible or probable. Just in case, as need arises.
I am a positive person, care free, candid and spontaneous. Changes and surprises give me excitement. I have the streak of being an OC. I choose carefully my battles and weave carefully my strategic plans. I discern my choices, options and opportunities. There are also times that I have negative feelings about myself, settle for mediocrity and indifferent to changes. Sometimes, I am impatient, impulsive and stubborn.Sometime in the future maybe, you and I will be better than who we are now. Hopefully by that time, our differences will highlight opportunities of compromise that even in our lights and shadows we can create beautiful fusion.
All my life I’ve been raised in a protective love shield by my family of which I am deeply grateful. I do not have MMK episodes in my life story, yet I know the realities of life’s drama. There had been few selected moments that put my strengths into test but then I believe that there is courage in me that makes me strong to transcend during era of difficulties. Brokenness, rejection and loneliness seldom occur in my life yet I trust myself not to crumble in testing times. There are days that I soaked in tears, I curled in solitude, I doubt and I fail; but then I hold on to hope that all shall pass by and I can make it.When our time comes, I hope that we will be both emotionally mature to be real to our emotions, we may have vulnerabilities and shortcomings but I pray that we bring out always the best in each other.
I am blessed to have known many good friends through the years and I nurture clusters of genuine friendship. I treasure friendship built on trust and openness. I am not specifically attached to them but I value genuine connections of lives and hearts. I had given my heart totally to love once, experienced the pain of letting go and survived the struggle of moving on. I beleive, I am whole again. I turned down two opportunities to love again because of fear, personality differences and non-negotiable terms. Now, I believe that I learned from all of them. I don’t have regrets, indeed all is grace. You may not be my first love and I'm not yours, but may we be able to love another enough to make it lasts. May our hearts share the same vision and may we become the best partners in life.
I am fond of early road runs, long walks, mass every day, happy meals, tea or coffee stories and bucket list. I love to smile always. I laugh out loud and real. I have passion for light conversations, deep communications, signals and methaphoric story lines, interesting ideas, serious dialogues, strong principles, realistic convictions and heart talks. I like, air gaps, silent tranquil moments and solitary moon visits. I’m into feel-good movies, I giggle over cheesy lines, I swoon over love stories, my heart beats up during thriller films and I do not watch horror ones. My interests include reading books, psp, soccer (basketball too) and gardening (cooking?). I sing off tune but I can draw. I cannot play hula hoop yet I'm good in skipping rope. I love adventure travels and road trips. I do write, articulate my thoughts, name my emotions and listen to the stirrings within. I am responsible for my actions and committed to my passion. I am stubborn, persistent, playful, corny, sassy, eccentric and weird. I like sunshine, the moon makes my heart jump and I see myself as one of the bright stars. I am proud that I am scarred and truly beautiful. I celebrate life the way I know how and you live yours. When the probability opens that we can share a life together may we be supportive of each other and may we inspire one another. May we protect each other's interest and together, may we continue to aspire for the best.
I deeply love God. I embrace His Will, though at times with resistance and reluctance. I also love Mary, Joseph and the Saints. My life is a cycle of death and rebirth, a continuous purification. I am not perfect and will never be, but I fully embrace my fate to become the best that I can be. I commit myself to live out my essence and purpose as a person. I have great dreams and I pray to achieve all of them.
If this voyage of life leads me to you, I will be happy, by then, I will look at the moon and he will smile at me. I’ll bow my head in thanksgiving to the Maker. I will trust you my heart and will allow you to hold my hand and we will walk side by side to the path of love.
for all that will be,
I remain to be,
Me
[inspired by the column Roots and Wings, PDI, August 8 and 15, 2010. thank you Mr. Kua for the "he letter" and more for asking me to rewrite the "she letter". toinks!]
Monday, August 16, 2010
ballgame
ano ang mas mainam
ang kasama ka na pilit tinatago ang pakiramdam
o malayo ka na ‘di mawaglit sa isipan?
ano ang mas madali para sa tulirong puso
mang-iwan para malimot ng lubusan
o maghintay na ikaw ay iwanan?
ano ang mas mabuting gawin
sabihin lahat na nasa damdamin
o kung makagugulo lamang patuloy na ilihim?
Tatlumpong araw na akong nagtatanong
hanggang ngayon,
bola ano ka nga ba?
Mag isip.
Makiramdam.
Magnilay.
Magdasal.
Magmasid.
Hayaan lang.
Huwag pigilan.
Yakapin ng buo ang pakiramdam.
Pakinggan ang tibok ng puso.
Tulutang dumaloy ang luha.
Ibigay ang sarili sa bawat ngiti.
Patuloy na magtanong.
Maghangad ng kasagutan.
Magdasal, magdasal at magdasal.
Panghawakan ang katotohanan
ang lahat lilipas lang
darating ang araw
lahat ay maiintindihan.
sige lang, sige lang
tuloy ang laban
ang bola ay buwan
ang buwan ay bola.
Friday, August 13, 2010
Moon story three
May mga gabi na wala ang buwan. Kapag tumingala sa langit tanging mga tala lamang ang naaaninag sa karimlan. Nakakalungkot may kulang.
Nasaan kaya ang buwan?
Sa kanyang pag-iisa ano kaya ang kanyang pakiramdam?
Panatag kaya siya na walang kasama?
Sa pagkabalisa nagnanais din kaya siya na may makausap?
O baka may pumapatak na luha sa kanyang bawat pagkurap?
subalit pwede namang
Masaya siya na mag-isang nagmumuni-muni?
Niyayakap niya ang makahulugang sandali na maupo sa isang tabi at pagmasdan ang mga pangyayari?
Maaari naman na may ngiting gumuguhit sa kanyang labi tuwing naaalala ang mga masasayang gunita?
O sa katahimikan malayang tumitibok ang kanyang puso at nararamdaman ang kalayaan sa bawat paghinga?
Alam ko ang ganitong pakiramdam.
Ang lungkot at saya sa pag-iisa.
Ang paghahangad at kapanatagan habang nasa isang tabi.
Ang luha at ngiti habang nagtatago.
Ramdam ko ang ganitong damdamin sapagkat sa mga oras na gusto ong mapag-isa, manatili sa isang tabi, magtago…
Ang pinaka medaling paraan ay magsabi na
Ako ay nasa buwan
[august’s moonless nights. in silence. embracing the solitude. waiting]
Wednesday, August 11, 2010
tcb*
The door is open come in.
You are welcome, feel at home.
Find your place in the couch.
Take a seat in your favorite spot.
Lean on. Sit back.
Deeply breath. Relax.
Order taken.
Wait.
Here it is.
Smile. Smile back.
Touch. It’s hot.
Inhale. Rare aroma.
Sip. Beautiful heaven.
Let the pleasant conversation flow.
Allow the relaxing dynamics to carry you through.
Speak up your mind.
Feel the emotions.
Act spontaneously.
Share conviction. Resonate with appreciation.
Sense the heartbeats. Listen to the stirrings within.
Be candid. Be sassy.
Be real. Be free.
Here, you are who you are,
deeply loved with your strengths and scars.
This is your place.
This is you.
Touch. Inhale. Sip.
Feed you mind with wisdom.
Let your heart feel what is real.
Allow your spirit to embrace and celebrate the magnificent gift of life.
over
a cup of hot green tea with calamansi, sago and gulaman
flavored with mint/lemongrass/honey/.
Touch. Inhale. Sip.
This is life. Live it. Love it.
You are welcome, feel at home.
Find your place in the couch.
Take a seat in your favorite spot.
Lean on. Sit back.
Deeply breath. Relax.
Order taken.
Wait.
Here it is.
Smile. Smile back.
Touch. It’s hot.
Inhale. Rare aroma.
Sip. Beautiful heaven.
Let the pleasant conversation flow.
Allow the relaxing dynamics to carry you through.
Speak up your mind.
Feel the emotions.
Act spontaneously.
Share conviction. Resonate with appreciation.
Sense the heartbeats. Listen to the stirrings within.
Be candid. Be sassy.
Be real. Be free.
Here, you are who you are,
deeply loved with your strengths and scars.
This is your place.
This is you.
Touch. Inhale. Sip.
Feed you mind with wisdom.
Let your heart feel what is real.
Allow your spirit to embrace and celebrate the magnificent gift of life.
over
a cup of hot green tea with calamansi, sago and gulaman
flavored with mint/lemongrass/honey/.
Touch. Inhale. Sip.
This is life. Live it. Love it.
summer*
Summer is one of my favorite time of the year and my favored season next to Christmas. In my life, summer means vibrant colors, happy adventures and special people.
I had many colorful and exciting april-may stories. The best is about Summer.
Remembering Summer.
We met in an eden at the middle of the metro where
chirping birds and noisy crickets are odd music to the ears,
tall grasses and big trees are uncommon sights
moonlight and starry sky are rare scenes.
Summer captured my attention at first smile. The meeting was unplanned. Circumstances were both a surprise and a discovery, both unfolded beautifully. For one heart was asking fate many questions and another soul was searching for directions.
Indeed it was rare, free fall, innocent love.
We made beautiful music under the heat of the blazing sun. We walked countless times along with vibrant summer blooms. In the serenity of our eden, we shared our life stories-- the struggles of winning, the pain of losses, tireless searching, the joy in finding. And while enjoying the harvests of the season, two hearts discovered the magic , the bliss of falling in love.
After many years, the memories of summer linger not anymore with pains of separation, no more struggles of letting go and empty of difficulties of moving on. These days, I remember Summer with his gentle heart who taught me to love genuinely to the point of setting free.
Friday, August 6, 2010
which one is better?
i read this from somewhere.
copied and read it again.
somehow it makes sense.
there is a difference between goodbye and letting go
GOODBYE is
I'll see you again when I'm ready to hold your hand and you're ready to hold mine
LETTING GO is
I'll miss your hand but I realized it's not mine to hold and will never hold it again.
i asked myself:
in what situations goodbye is the option?
in what circumstances letting go is the solution?
for a
confuse mind
broken heart
withered spirit
rejected soul
will there ever be a better option between goodbye and letting go
when hope is an enemy and the closest ally?
Thursday, August 5, 2010
kwento ng gitna
PAGHAHANGAD
I am a leaf and you are my tree
speak up and talk to me.
Hold my hand and make me stay
do not allow the wind to take me away.
PAGPAPALAYA
I pray that you will be able to know the genuine
and right path to fully live your life.
No matter how difficult it will be,
your happiness is more than enough for me.
ang mahalaga ay kung paano nilubos ang paghahangad,
ang importante ay gaano naging bukas sa pagpapalaya
at paano ibinigay ang sarili sa pagyakap sa KWENTO NG GITNA.
Monday, August 2, 2010
Moon story two
Natapos na naman ang isang araw ng paglalakbay. Maayos namang naitawid ang maghapon. Sa pagsapit ng isang takipsilim ‘di ko alam ko saan ang daang pupuntahan.
Ano kaya ang bukas?
Paano kaya ang gabi lilipas?
Dumating si Gabriel at nagtanong kung gusto ko kumain? Malamang gutom na ako kaya naman emo. Nakasalubong namin ang maraming kakilala at napadaan sa maraming kwentuhan. Tumigil kami at naghintay sa mga kaibigang makakasama sa hapag kainan. Ang tagal naman kumakalam na ang aking sikmura.
Sa katahimikan…
Ngumiti sa akin ang buwan.
Masayahin akong tao at hindi mahal ang aking ngiti. Ito ay napakamura na halos ipamahagi ko na sa lahat. Siguro ang isa sa pinakamaganda kong ngiti ay naibigay ko sa buwan ngayon. Lubos akong nabighani sa ganda nya okey lang malipasan ng gutom dahil halos makalimutan ko na ang hapunan sa ganda ng tanawing aking nasilayan.
Nag sms ako kay Great Poet na nasa kanluran ng Pilipinas. Natawa ako ng tinanong nya ako kung ano ang buwan ngayon sa akin. Marahil kilala nya ako na ang simpleng ngiti ko ay talagang may pinaghuhugutang malamim na dahilan at siguro duda na rin sya sino ba talaga ang buwan.
Sobrang ganda ng buwan ,lubos niya akong napapasaya .
Pero dahil sya ang buwan ‘di pwedeng angkinin at hawakan
kaya lulubusin ko na lang na siya ay tingnan.
Siguro may mga pagkakataon na ganyan
kahit gaano man na sya gustuhin hanggang tanaw kolang.
Natawa rin ako sa reply niya sa akin ganoon din daw ang buwan sa akin.
Sa bukang liwayway na lang ako magtatanong kung paano ang bukas. Masaya ang gabi at ito na siguro ang paraan kung paano ang dilim lilipas.
Muli akong nabighani sa ganda ng buwan. Kakaiba talaga sya tila ba sa sulyap lang nya ang puso ay dinuduyan sa tuwa.
Napasulyap ako kay Gabriel at ngumiti sya sa akin. Sabi nya masaya talaga ngayon ang buwan. Ang sagot ko, oo alam ko, kasi yun din ang sabi ng aking puso. Malakas na halakhak ang sagot nya sa akin, pero alam ko sya ay kumbinsido.
Muli, ngumiti sa akin ang buwan.
Thursday, July 29, 2010
bola
Tuesday, July 27, 2010
Moon story one
Nakalipas na ang mag hapon na puno ng biyaya. Masaya ako na nakasama ang siyam na mortal na namuhay at umibig dito sa lupa. Nakibahagi ako sa mga grasya na kanilang nakamit. Narinig ko ang mga kwento ng kanilang mga naging pagsubok at masaya akong makita kung gaano sila puno ng pag-asa sa bagong panimula. Pero bakit may lungkot pa rin sa aking puso na di ko mawari kung saan nagmumula?
Dapithapon na naman.
Masinagan ko kaya ang buwan?
Masaya kaya siya?
Kapiling niya kaya ang kanyang tala?
Kanina pa kami ng anghel na kasama ko dito sa hintayan ang tagal dumating ng aming kaibigan. Matapos ang mahaba at masayang kumustahan ng mga kwento ng maghapon, tahimik kaming nagmasid sa kawalan. Tila ninanamnam ang kapanatagan na natagpuan dito sa isang sulok ng magulong mundo.
Sa katahimikan ng pagmamasid sa mga kaganapan sa kapaligiran aking nasilayan ang kalangitan. Naroon ang buwan nag-iisa sa kalawakan na nababalot ng pagbabadya ng pag-ulan. Sa likod ng buwan ,sa dako roon, pero di naman kalayuan nandoon ang tala, nag iisa.
Lalo akong nalungkot sa tanawing aking nasilayan.
Bakit parang magkagalit sila?
Sa gitna ng malawak na langit bakit di sila magkasama. Bakit?
Ang sabi ng anghel sa tabi ko--ganoon talaga minsan kailangang mapag isa. Makapag isip. At subukan ang lakas na tuparin ang landas kung ano ba talaga ang importansya ng mga bagay na mahalaga.
Ang hirap noon, mas nalungkot ang aking puso. Ako ay napa buntong hininga… pero sana nga ganoon. Sana nga..♥
Subscribe to:
Posts (Atom)