Thursday, August 5, 2010

kwento ng gitna


PAGHAHANGAD
I am a leaf and you are my tree
speak up and talk to me.
Hold my hand and make me stay
do not allow the wind to take me away.


PAGPAPALAYA
I pray that you will be able to know the genuine
and right path to fully live your life.
No matter how difficult it will be,
your happiness is more than enough for me.

ang mahalaga ay kung paano nilubos ang paghahangad,
ang importante ay gaano naging bukas sa pagpapalaya
at paano ibinigay ang sarili sa pagyakap sa KWENTO NG GITNA.

4 comments:

Ako Si Nikki said...

yes tei..

the -in betweens-,

minsan kasi (o baka nga madalas), mas nakikita lang natin yung umpisa at wakas ng mag bagay at pangyayari.. nakakalimutan ang halaga ng mga -kwentong gitna-..

bakit kaya ganun? dahil ba masyadong masaya ang mga bago o umpisa, o di kaya naman masyadong malungkot ang wakas? iyon ba ang dahilan kung bakit nakakaligtaan ang -gitna-?

kung tutuusin, iyon dapat ang mas binabalikan di ba? kasi doon, alam mo sa sarili mo na iba ang mundong ginagalawan mo. iba ang dahilan ng mga ngiti mo at pag gising mo sa umaga..

hai..

napapangiti ako ngayon sa mga -kwentong gitna- na naaalala ko..

masarap balikan,

pero hanggang dun na lang iyon..

ganun pa man,

dumaan pa din..

salamat tei sa pag paalala..

penelope strohem said...

ah, a good reminder for someone like me who lives in the past and worries about the future! =)

The start may have been sweet but the question "and then what?" bothers me a lot, pointing to a lot of uncertainties in the future. Because of this, I often forget that I should be dealing with the present first.

If the time comes for leaf to depart tree, it will not be because of the wind, not because tree didn't ask her to stay or because she ran away. It because she'll become a tree someday! hahaha!

shexplanation said...

kwentong gitna?

oo nga noh, bakit kaya mas naaalala natin ang mga umpisa at wakas ng mga kwento.

di natin naisip, mas mahalaga pala ang kwentong nasa gitna.

@urban miss: pareho tayo, im too bothered by my past and future, di ko iniisip ang ngayon.

heartbeats* said...

@ yellow cab: kadalasan talaga nakakalimutan yung kwentong gitna--ang pananatili. kung pakikiramdaman nandito yung kwento kung ano ang kinahantungan ng pagtataya at ano ang sintomas ng pagpapalaya... kadalasan kung ano ang kwento ng gitna pwedeng simula o wakas ng pagtataya, ito rin ang batayan kung ano ang kahahantungan ng tadhana pagpapalaya... lubusin, yakapin at ipagdiwang-- ang pananatili ng pusong lubusang nagmamahal.
@ urban miss: mahalaga na balikan ang mga karanasan ng kahapon pero 'din na ito mababago. importante rin na abangan kung ano ang darating upang maging handa pero sa mundo walang saradong sigurado. ang kwentong gitna at pwedeng yakapin ng buo, pwedeng ibigay ang lahat at maaring ibuhos nag sarili kung nararapat.
@ my loves: minsan talaga ganyan... kung kadalasan nakakalimutan.. kung naalala lubusing balikan--ang kwento ng gitna :-)